بررسی ارزش قند خون اندازه‌گیری شده به روش گلوکومتری در تشخیص هیپوگلیسمی در نوزادان

  سابقه و هدف: هیپوگلیسمی یکی از شایع‌ترین مشکلاتی است که در نوزدان رخ می‌دهد و در صورت عدم تشخیص به موقع عوارض جبران‌ناپذیر مغزی ایجاد می‌کند. در حال حاضر قندخون در اکثر مواقع به روش آزمایشگاهی اندازه‌گیری می‌شود که هم‌راه با تاخیر و عوارضی مثل پارگی عروق است. هدف از این مطالعه بررسی ارزش گلوکومتر در تشخیص هیپوگلیسمی در نوزادان بود.   مواد و روش ‌ ها: این مطالعه روی 156 نوزاد بستری در بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهر سمنان انجام شد. قند‌خون کلیه نوزادان به صورت هم‌زمان به روش آزمایشگاه (گلوکز اکسیداز به عنوان استاندارد طلایی) و گلوکومتری، اندازه‌گیری و به هم‌راه اطلاعات مربوط به عوامل خطر نوزادی در چک‌لیست ثبت شد. قندخون آزمایشگاهی کم‌تر یا مساوی 35 میلی‌گرم در دسی‌لیتر در 2 ساعت اول تولد، کم‌تر یا مساوی 40 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر در 3 تا 24 ساعت پس از تولد، کم‌تر یا مساوی 45 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر پس از 24 ساعت پس از تولد هیپوگلیسمیک تلقی شد.   یافته ‌ ها: 58 نوزاد (2/37%) هیپوگلیسمیک بودند. اندازه گلوکز خون به روش گلوکومتری جهت تشخیص هیپوگلیسمی از دقت بالایی برخوردار می‌باشد (Area Under Curve (AUC)= 0.941, Standard Error= 0.018, (P=0.0001 . نقطه برش ( Cut-off ) بهینه معادل mg/dl 51 حاصل شد. به طوری که برای قند‌خون ناشتا کم‌تر یا مساوی 51 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر، حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی روش گلوکومتری به ترتیب 7/94%، 6/81%، 3/75% و 4/96% حاصل شد. نتیجه ‌ گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد اندازه‌گیری گلوکز خون به روش گلوکومتری از دقت خوبی برای تشخیص هیپوگلیسمی در نوزادان برخوردار است. لذا توصیه می‌شود در موارد غربال‌گری و نیاز به پایش مکرر قند‌خون نوزادان به عنوان جای‌گزین مناسبی برای روش آزمایشگاهی استفاده شود